Philippines hospital emergency departments are experiencing extremely crowded conditions due to lack of doctors. Because of this, the doctor in charge is urging those who are in tremendous pain to take aspirin,there were a numbers of patients crowded in one particular room.He basically said that we are not in a situation where we can accept more patient until we can take care of this issue of overcrowding.Mostly who are poor were being denied basic care.
It can be understandable that doctors want to get paid,they invest time and money in medical school.They want to get away from poverty and corruption, and if they can afford to do so, doctors moved to richer countries:These is the major reason for the declining health services in our country, which contributes to this brain drain, thus twisting the knife in the back, so to speak and the poor have to bear the burden. Doctor is strongly linked to global labor markets. Shortages of doctors in richer countries send strong market signals to our country with an inevitable response through increased flows of doctors immigrating, leaving our country. With the growing global demand for physicians and other health workers, medical doctors in our country continue to dwindle in number and are fast becoming a rare breed. Doctors actually choose to stay in the country over the lure of high-paying jobs but the lack of support from the government drives them away.They would want to stay and treat people, but government hospitals do not have the necessary facilities and it’s very frustrating for them.When they become disappointed they process their passport also and leave.
Blame it on doctors’ incomes. Physicians are not always satisfied because they would like to earn more money. I don’t know a single physicians do not all the time ask for more money. This is basically part of the description of their job.Unless,the doctor is your mother,father,sister,brother or cousin they might give you a dose higher than aspirin.
Training doctors is expensive, and keeping them saves country’s money. Doctors face unsafe conditions in the workplace, poor pay and working conditions, low morale and motivation, lack of supportive supervision, and too frequently, death from the very diseases they work to cure or physical violence from disgusted patients. The country’s population is growing, but the number of health workers and doctors is stagnating or even falling in many of the places where they are needed most.
Mahirap magkasakit kapag wala kang sariling doctor
Mahirap magkakaso kapag wala kang sariling abugado
Mahirap matulog kapag wala kang kama
Mahirap makipag sex kapag wala kang partner
The dearth for doctors is felt not only in the third world like the Philippines but even in most prosperous countries. And yes, like the Filipinos who are going abroad for greener pasture, doctors, say in Canada, are also looking somewhere where there are better pay compared to what they’re receiving now.
I cited Canada as an example because I came to know that in Quebec alone, the government is thinking of how to raise the income of the doctors for them not to leave. It seems they’re not satisfied with some $150 grand per annum as the lure for higher income is more in other countries. As the population grows older, the need for more doctors is inevitable.
We could very well say that today, wherever you are, it’s plain: Bawal ang magkasakit
In our country, millions of people have no accessible health care at all and our population is becoming more and more unwell and susceptible to disease. Poverty is the number one culprit especially those who are in the rural areas where they even have basic health care system to look up. And the prohibitive cost of medicines is another that even a law being debated and passed to lower the cost has no effect those who don’t jobs or enough income to shoulder the cost.
A nation is only as healthy as the citizens and if we have unwell and unfit citizens. Then we have low productivity and if we have low productivity, we have instability, a vicious chain reaction.
Coupled with a mismanaged government, we are seeing evidence of these instabilities on a daily basis. It’s because the administration is focusing it’s attention on how to enter business with foreign entities salivating on how to divide the tongpats. At ang karumaldumal, they’re now dividing the country. What kind of doctor we need to cure this malady?
I now fully realized why some old folks don’t want to go back home to Pinas. They will die without proper care and medications.
With Gloria Matakaw’s consistent raiding of the national treasury and whatever is there to loot, sick pinoys have almost a nil chance to come out of the hospital alive, that is if they could ever enter at all!
Inang ko, sa halip na itaas ang sweldo ng mga pampublikong doktor/medical practitioners ang pera ng bayan ay ibinubulsa sa napakalalim na bursa de Pidal at pinamimigay lang sa mga super aides niyang politiko para sa chacha so she rule for life.
…so she CAN …
***
Meron namang medyo kumpleto ang medical facilities and tools/instruments/machines/devices, ang St. Lukes at Asia Medical hospital. Mga private hospitals na ni hindi na masisilip ng mga mahihirap dahil sa mahal.
Ang dating PGH na isa sa pinakamagaling na hospital sa Asia ay nabastos na rin ni Gloria sa budget. Saan pa pupunta ang mga may-sakit? Ang doktor ay kulang samantalang ang iba ay nag-nurse na, ang nurses ay sobra pero nasa ibang bansa naninilbihan, walang pambili kahit aspirin man lang…
Arbolaryo na lang sabay dasal!
Not even a super doctor can cure a malady called Gloria!
Ate Chi
St. Lukes at Asia Medical hospital ay para sa mga mayayaman lang na talagang magagaling ang doctor,nasa panaginip lang ng mga mahihirap abutin.Kung sa pampublikong hospital at pagamutan ay mas malaki pa ang tsansa mong mamatay kesa mabuhay dahil kulang sa kagamitan at ang mga mangagamot ay nagtapos sa mga Universidad de Salamanca.Mga ilang beses silang kumuha ng board exam bago pumasa.
Hindi lingid sa kaalaman natin na sobrang lumalaki na ang populasyon ng Pilipinas.Kadalasan ang mga mahihirap ang may pinakamalalang sakit dahit magpapagamot lang sila kapag malalala na sila.Magpakunsulta man sila ay wala silang pambili ng gamot.
Maraming pilipino ang naniniwala na ang pag-aanak ng marami ang mag-aahon sa kanila sa kahirapan noon yun ng panahon ni Mang Kulas.Hindi biro ang magkaroon ng malaking pamilya, sa pagkain, tirahan at damit pa lang ubos na ang kita, kung minsan kulang pa. Paano sila makakaahon sa kahirapan kung hindi sila mabibigyan ng magandang edukasyon? Kaya tuloy sa musmos na kaisipan ng bata ay nagtatanong sa ama niyang nagtutulak ng kariton,naka ray-ban na tumutugtog ng gitara sa may under pass ng Quiapo
“Ama,Ina, bakit mo pa ako ginawa?”
Universidad de Salamanca, ha!ha!ha!
Kim,
Hindi ko pa napuntahan iyang Asia Medical Center pero ang kapatid ng bespren ko ay diyan nagpapakunsulta/nagpapagamot. Sabagay ay madatong ang sister dahil 25 years na sa Dubai na negosyante. Aba, isang tinginan ay maliit ang P45,000 pesos! This amount is already a fortune for a poor pinoy family!
Santisima Trinidad, buhay na naman ang mga Spiritista!
Kim,
Masakit ang katotohanan, pero agree ako na wala nang silbi ang gamot kung malala na ang sakit. Para bang dinala lang sa ospital para hindi naman masabing pinabayaan.
Nasaan ba iyang Universidad de Salamanca Kimuchi? Sa Recto ba.Punyakules ka talaga,akala ko pang bold star ka lang.Marami ka palang alas.
Change me Mang Greg.
Ibahin mo ako.HIHIHIHIH>
Kaya ako Ate Chi,kahit na magbayad ako ng mahal basta’t magaling ang doctor.Aba! minsan lang akong mabuhay dito sa mundo ano,marami pang mga lalaki na gustong magbaon sa akin kahit marami na ang namatay sa sarap matikman lang nila ako.Parang Charito.HIHIHIHIHI>
Mang Greg,
Kahit na gustong gusto ko ang makipag sex,alam kong magkontrol.Bakit ako pabubuntis kung hindi mayaman.Kung gusto ng mga lalaki na buntisin ako mag down payment ng sapat para sa future ng magiging anak.Kung ayaw nilang magbigay kapag nilabasan na ako ay itutulak ko na sila kesihodang mabitin siya,mas okey kung sa hita ko tumalsik siguradong wala ng silbi.HIHIHIHIHI>
You can enjoy sex at the same time family planning.Mga gago lang kasi ang simbahan na contra sa family planning.
Kimuchi
You’re referring to Charito Solis where somebody with an underpass named after him met his untimely demise.
Pero totoo, getting sick is not only confined with the disease that afflicted us but also with the hospital bills that will be presented to us once hospitalized. St. Luke’s Hospital is now dubbed as the hospital in dollar sign. Only the lonely, I mean the rich and famous lang ang can afford St. Luke’s entonces hay mucho dinero para gastusin. The Asian Medical Center in Alabang is a bit lower compared with St. Luke’s. It’s attraction or big com on is its ambiance which is you’re in a hotel, not a hospital. The latest na may kamahalan din is the Medical City, just beside Meralco along Ortigas Avenue.
Kimuchi
You can enjoy more blogging about sex if you visit Yhen’s blogsite: http://yhen1027.wordpress.com/.
About sex is her current topic. A certain African (Nigerian) just entered the fray and you might as well show your mettle there. Pareng Cocoy was also there hours ago.
Joeseg,You’re right Charito.HIHIHIHIH>
Bumisita pala ako doon sa bayan mo.Napakaganda.
Kimuchi
Thanks for visiting our hometown. Pero just like other visitors, I request you to leave a message at Contact Us so that I can personally thank you naman, not thru CD dahil dyahe naman sa may-ari nito.
Going back to the topic, medical problems of the developing countries such as the Philippines according to experts, has no immediate solution. One stumbling block is the population explosion viz-a-viz the number of medical practitioners. Sa puntong ito, may katuwiran. At idagdag pa natin na while we’re churning out graduates among doctors and nurses every year, their sight are focused on how to cope with their parents expenses in seeing them to get the diploma. At siempre, the immediate solution is to join the Filipinos in diaspora.
Excerpts from the column of Ernie Maceda @Daily Tribune which is relevant to the topic:
More on neglect. Former Health Secretary Jaime Galvez Tan has joined the chorus of warnings that medical services in public hospitals are deteriorating due to big number of medical professionals leaving the country. He added that the situation is worsened by the lack of graduates willing to undergo residency training in rural areas.
Galvez Tan pointed out the number of vacancies for doctor’s positions, leaving many public hospitals without doctors. 121 towns have no doctors. The Professional Regulatory Commission (PRC) reported that 10,000 nurses have passed the nursing boards, 6,000 have left.
To continue:
We cannot understand why GMA, Speaker Nograles, Senate President Manny Villar and the Ledac have not done anything to increase, even double the salaries of government doctors which is at a pitiful P15,000 a month, medical residents which is as low as P3,000 a month and nurses which is at starvation levels at about P10,000 a month. And yet you read full page GMA/Duque ads trumpeting progress in their health programs.
Up to now doctors and nurses in all public hospitals decry the lack of medical supplies like gloves, needles, cotton, alcohol and bandage in their hospitals which are the ones serving the poor.
Where are the billions going, Madam
In UP medical school and in the Philippine General Hospital, I learned firsthand that the physical ills of our people will never be decisively healed without healing first and foremost the ills of our chronically debilitated and crisis-ridden society.
BY CAROL PAGADUAN-ARAULLO
Streetwise/Business World
Arbolaryo na lang sabay dasal!
Yes Chi,It becomes a real issue because people who have to choose to buy medicine or buy food can’t always choose medicine.
Poor Filipinos cannot afford to pay for health expenses. Physicians turning them away because they get paid with 2 live chicken,3 pieces of upo,patola and after the consultation the patient ask the doctor for tricycle fare.
Cocoy,Kapag ganyan pala ang klaseng bayaran hindi talaga gagaling ang pasyenti dahil hahatiin ng doctor ang aspirin.Pero,may puntos ka riyan doon sa amin ganyan ang nangyayari kaya iyung doctor ay naiinis at nag-alsa balutan.Biruin mo hating gabi ke sarap sarap mag loving loving ang mag-asawa at sa puntong lalabasan na si doc ay biglang may kakatok dahil nag-aagaw buhay ang asawa niya,mabuti sana kung sinundo ng tricycle,naglakad pa ng kalahating kilometro.
Noong panahon ni Dating Senador, Dr. Juan Flavier bilang kalihim ng Dept of Health, isang programa nya ang ang doctors withour border. Mga bagong graduate na doctor, binibigyan ng assignments sa mga probinsiya lalo na lugar na walang mangagamot at umaasa na lang arbularyo at doktor laway. Successful ang programang yon at maraming magandang kwentong lumabas sa kanilang naging karanasan sa bukid. Katulad ng tinuran ni Pareng Cocoy, kahit bayaran ng gulay, manok, etc., OK na sa kanila dahil serbisyo muna ang kanilang patakaran. Nawala na ang programang ganyan ngayon. Ang pumalit kay Flavier ay iba ang naging patakaran at sa panahong ito, ay doctor ay nag-aaral para maging nurse para madaling makapag abroad.
Mayroon akong isang matalik na kaibigang doctor. Naging successful bilang isang dermatologist. Minsan naitanong ko sa kanya kung bakit ang pinili nyang linya ay derma, bakit hindi surgeon or general practictioner. Bakit mas gusto nyang gamutin ang may buni, galis, korikong at eczema.
Ito raw ang bentahe:
Una, taliwas sa tunuran ni Kumander Pipi, wala sa kanyang mga pasyente ang nanggigisng sa kanya sa dis-oras ng gabi para puntahan sa bahay.
Ikalawa, karamihan ng kanyang pasyente na may sakit sa balat ay mayaman kaya walang problema sa bayaran. Ang mahihirap ay hindi na iniinda ang ganyan. Pinapabayaan na lang, gastos pa raw.
Last at pinaka-importante, hindi kaagad gumagaling lalo na ang eczema kaya matagal ang gamutan.
May isang kaibigan din akong doctor noon. Natatandaan ko itong kuwento niya:
May isang pasyente daw siya noon na lalaki. Kumunsulta sa kanya dahil mapula daw ang manoy niya. Binigyan ng gamot ng doktor at umuwi.
Kinabukasan, bumalik uli ang lalaki at ang sabi: “Doc, paggising ko ngayon umaga mapula pa rin ang titi ko lalo na ang dulo.” Tinignan uli ng doctor at binigyan ng isa pang gamot na mas malakas. Umuwing malungkot pa rin ang lalaki.
Kinabukasan, bumalik uli at umiiyak na. Nandoon pa rin ang pula sa titi niya. Binigyan ng pampatulog ang lalaki at ginamot siya sa loob mismo ng clinic. Nang magising ang lalaki, napasigaw siya: “Doc, Doc…wala na. Isang milagro ito. Paano niyo nagamot?” Sagot ng doctor: “Simple lang…lipstick eraser.”
Okey iyang padyuking mo artsee.HIHIHIHIHI>
Salamat Kimuchi. Minsan naman, nagyabangan ang dalawa kong kaibigan tungkol sa kanilang siyota kung sino ang may pinakamalaking butas.
Pagyayabang noong isa: “Ang siyota ko ang laki ng butas ng keps. Kaya kong ipasok ang buo kong kamay.”
Sagot noong isa: “Mas lalo na ang aking nobya. Dalawang kamay ko ang pinasok ko at pumalakpak pa ako.”
May tanong ako sa iyo Kimuchi: Halimbawang nasa party ka at dumaan ang isang babae, paano mo malalaman na hindi na siya virgin?
Noong bata pa ako ay ipinagbawal sa akin ng aking tatay na magkasakit dahil walang doctor,isang beses sa isang taon naman na may pupumuntang doctor sa aming school na magbakuna at pila pila kami mga studyante takot kami sa injection,gusto ako na ang mauna para malinis pa ang pinag iinjection.Namaga ang bakuna ko sa kanang braso at nilagnat ako sabaw lang tinola ang gamot.
Kayong mga lalaki paano nga ninyo nalalaman na hindi na virgin ang babae.
Naku Kimuchi, ang dali ng tanong di mo masagot. Kapag buntis at malaki na ang tiyan noong babaeng dumaan, siyempre hindi na virgin!
Malilibog talaga ang mga lalaki lalo na iyung mga hindi napapagod magtrabaho at wala ng ginawa kundi tumuma at tumambay sa kanto,kahit na buntis na ng pitong buwan ang misis nila ay tinutusok pa at hindi makuntento sa dyakul.Kaya paglabas ng bata na otso ang binti,nagkaroon ng brain damage o kaya’y nabungi.Masikip na nga sa loob ang walanghiyang ama ay susundutin pa pati bata,kung nagising lang siguro iyung bata sa loob baka kinagat.
Ay sorry wala pa palang ipin iyung ilalabas na sangol kaya tuwang-tuwa ang ama dahil nakikiliti ang ulo ng titi niya kaya karanimihan patay ang sangol paglabas. Dapat magpasa ng batas na kapag buntis na ay wala ng kantutan dahil kriminal na iyun,walang kamalay malay ay pinupok sa ulo tapos lulunurin pa.
Kimuchi, alam ng doctor at nurse kung malaki na ang tiyan ng babae ay hinihindot pa ng lalaki. Paglabas ng sanggol, puro tamod ang ulo.
Pero sa tutoo lang, puwede pa naman magtalik kahit malaki na ang tiyan. Dog at side positions medyo safe.
May kuwento uli ako sa iyo, Kimuchi. May kumpare akong tinira ang Mrs niya kahit kabuwanan na. Pagpasok ng titi niya ay bigla siyang sumigaw. Nasaktan siya dahil kinagat ng bata sa loob.
Ewan ko kung tutoo pero may nagsasabing ang sanhi daw ng pagka-ngo ngo ng bata ay kapag ginagalaw pa ng lalaki ang babae kung malaki na ang tiyan. Tumatama kasi ang ari ng lalaki sa bunganga ng bata.
May nagsasabi din medyo nagiging tamad ang mga buntis kahit sa sex. Kaya kapag tinira na ng lalaki ay walang gana ang babae. Ang nangyayari tuloy kung minsan ay iyong bata ang humihila sa titi ng lalaki hanggang labasan.
Kawawa talaga ang mahihirap kapag nagkakasakit sila dahil wala silang perang pambayad sa doktor.
Brad Pit,
Poor people in the Philippines don’t go to the doctor until it hurts, those habits get rooted in the culture, they can be hard to break. It also means they’re not getting regular checkups and preventive care, which can identify unhealthy lifestyle habits that can lead to chronic diseases.The harsh reality is: poverty can make them sick.
Government hospitals and clinics must provide free care for the poor to prevent more expensive health-care bills down the road.Healthy people make for a healthy nation.People on the bottom of the various sliding scales don’t get preventive health care. So when they do get sick, they tend to wait until they are in dire straits before seeking help in emergency rooms.The chances are dead on arrival.These is what I observed about the health system in our country.Tong-its sa lamayan.Only rich survive.
Superb topic Daku.I missed you,check e mail.Love u
One time naguusap kami ni sikretaryo Banong sa Barangay Hall at ang topic namin ay serbisyong pangkalusugan sa Barangay. Sa totoo lang marami-rami na ring community based health programs na ipinatupad ng gobierno, maternal health care is one kung saan ang mga kababaihan ay sinasanay sa first aid at pangangalaga ng kanilang kalusugan maging ang panganganak at kalusogan ng buong pamilya. Sa kabila nang lahat, marami pa ring pagkukulang ang public health services magmula nang madevolved ito sa pangangalaga na ng local government. Una sa mga district at city public hospitals, sobrang nagsisiksikan na ang mga pasyente tuwing panahon na maraming nagkakasakit. Kaya naman panay ang strategic planning ng DOH at mga regional health centers para kahit papaano makabuo ng mga strategies upang matugunan kaagad ang mga pangangailangan ng mga tao sa serbisyong pangkalusugan.
Sa isang banda, hindi lang sa medical services may pagkukulang, sa dental din. Ito ang pinakamahirap na unit ng public health. Hindi ganap natutugunan ang mga pangangailangan ng mga tao sa barangay ng dental services. Ni walang nakakarating na dentist sa barangay para suriin ang mga dental needs ng mga taga Barangay. Kung may namamaga na ang panga saka lang pupunta sa dentista at sa pribado pa para magpagamot o magpasuri.
Di ba every six months ay nagpapatingin tayo sa ating dentista upang mapanatiling malusog ang ating mga ngipen. This is far from being realized dahil sa kakulangan ng dentista, kagamitan, at pundo upang makapaglibot ang public health dental services sa mga barangay.
Siyanga pala habang pinaguusapan namin ni Banong ito, sumasakit din ang aking ngipen, hahaha.
Sulusyon, gawin nating presidente si pareng Cocoy nang magbago naman ang takbo ng buhay sa Pilipinas. Wish ko lang naman dahil nawawalan na ako ng pagasa sa ibang pulitiko.
Ang nakakapanghina ay hindi prioridad ng mga politiko at lider ang kalusugan ng pinoy. Bakit nga e ni hindi nila alam kung anong programa ang kailangan para makakain ang mga tao, sakit pa ba?!
Bago eka ang health and welfare ng pinoy ay gera muna sa Mindanao para pagtakpan ang chacha na GO na sabi ni Dureza. Rule for life muna ni Gloria bago pagkain, at sakit ni Juan at Petra. Ngitngit ni Barabas!
Prayer of the Barangay
Ama namin alam na ninyo ang dahilan
Kung kami ay mananalangin, hindi lang sa kami
Ay nagpapasalamat at nagpupuri sa iyong kadakilaan
Kundi humihingi sa iyo ng pagpapala magmula sa
kakainin namin sa umga, pananghalian, at sa hapunan.
Marami na po Ama ang isang bises na lang kung kumain
Kada araw, at kung may kanin man tiyak na
Bagoong at asin kaya ang ulam…
Sa karamihan nang anak di na malaman kung papano pakakainin pa ang mga ibang bata… anak kasi nang anak
Dahil ayaw naman po ng mga kaparian ang family planning.
Dahil dito pati ang mga sebisyong pangkalusugan ay apektado,
Ultimong aspirin ay bibilhin pa rin sa botika, paano na kun ni
kusing ay wala kang pera…di tiisin na lang ang kirot o
kumunsulta na lang sa albularyo kung saan ang laway at dahon ay nakakagalin na rin basta lang may pananampalataya sa inyo.
At panginoon pagmasdan ninyo ang aming mga kabarangay
Lagi na lang nakasimangot dahil masakit ang nginpin,
Kung nakatawa man sila, mga bungi o bungal na rin.
Wala po silang perang pambili ng pustiso,
Ni magpatingin sa dentista, ay di nila magagawa.
Hiling namin ama na sana ay magkaroon ng maraming
Pundo ang aming public health, nang serbisyo nila ay
Malaganap, dahil Po kung kami ay nagkakasakit,
Papaano kami maghanap-buhay nang may maipakain sa Aming pamily at mga anak.
At kahilingan namin ama na ang lahat ng mga pulitiko na nangungurakot ay mawal sa gobierno at mapalitan
Ng mga tunay na lingkud ng bayan.
Sana maglaho nang parang bula sa puwesto ang mga pasaway
Nang mabago naman ang takbo ng aming buhay…
Kung magpaulan man kayo ng pera sana dito sa aming barangay na lang at huwag sa executive, legislative, at judiciary. Para wala naman silang masabi, sa amin ang pera sa kanila ang baha nang makalibre naman sila sa tubig. Siya Nawa.
Ang sobra-sobrang korapsyon ni Gloria at ang galit sa family planning ng CBCP ang matitinding dahilan ng kahirapan ng pinoy.
Bakit naman kasi si Juan at Petra ay hindi pag-usapang mabuti kung paano magiging self-reliant at hanggang ilan lang ang nais na anak. Aba, kasalanang mas malaki iyang mag-aanak tapos ay iiwan sa tabi ng basurahan o kaya ay pababayaan na lang kung ano ang kanilang kakagisnan dahil sa rason na kahirapan. Naghihirap higit ang pamilya dahil sa laki ng pamilya, hindi kontrolado ang lahat ng korners ng bahay!
Makapanood nga muna ng sine at nag-iinit ang tuktok ko sa mga balita.
Kapitan K at Manay Chi
Bagaman at maganda ang Republic Act No. 7160, the Local Government Code of 1991 na isinulong ni Sen. Pimentel, isa sa hindi napagtuunan ng masusing pag-aaral ay ang epekto ng devolvement of health and medical services sa local government. Una, hindi agad ito naipatupad at nang matuluyan nang mapapunta sa pamahalaang lokal, maraming hindi nakapagpatupad ng tumpak lalo na ang maliliit at maliit ang income na munisipyo dahil sa kakulangan ng pondo na pantustos sa programa nito.
Sa mga uninitiated, the Local Government Code as a law was envisioned to liberate provinces, cities, municipalities and barangay from over-dependence upon the central government by increasing their powers and share in the taxes and wealth of the nation.
But the transition was not easy especially so sa mga low income municipalities. Asa pa rin sa national government dahilan sa ang kanilang shares sa IRA ay hindi sapat. Dito nakita ang klase ng local officials na dapat ihalal. Ang mga nakakaintindi ng self-governance ay nagkaroon ng pagkakataong na ipakita ang kanilang kakayahan kaya umangat ang kanilang bayan. Pero doon sa naihalal hindi batay sa kaalaman kundi inpluwensiya at perang ginamit, nanatili ang kanlang munisipyo sa doleouts, poor pa rin ang kanilang lugar.
Sa aking nasaksihan, dyan namayagpag ang pork barrel ng mga legislators. Ang pamamahagi ng kanilang shares sa mga local governments, hindi upang makatulong sa komunidad, manapa’y para mahawakan ang local government officials sa kanilang pampulitikang hangarin. Dyan nagkaroon ng mga hokus-pokus sa mga proyektong pinondohan ng pork barrel. Everybody is happy sa tongpats, except the services that should have been realized and implemented out of the appropriations and released funds.