I cannot believe someone, I have been befriended and going out together before in the Philippines, told me he only likes being American, He even change his name to Steve which everyone called him Esteban. This means he sees me as the stereotypical foreigner brown monkey in America. I did not take that very well at all. I look at him differently for that comment and even decided not take him to my company of friends anymore and declined all his party invitation. There is nothing wrong with him if he want to look like American, talk like American and act like American, but I’m definitely not like him and I don’t see any compatibility with someone who wants to forget his real identity.
Not only him, there are quite a number of our countrymen who seem to be intent on forgetting not only their land of birth but also their nation’s heritage. I know this for a fact because my wife was at the receiving end of a diatribe from an acerbic “ex-Filipino.” They won’t talk to her unless they are address with their Naturalized American names and in English. We saddened by the fact that there are people who have chosen to forget their origins. Upon arriving in America, been to Disneyland, Universal Studio and Magic Mountain, they were traumatized by too much Ferris Wheel rides and they begin to erase from their minds their Filipino heritage. They work hard to imitate the accent of the people living in America; they love hamberjir instead of hamburger,what the hell,what the fuck become the sound coming out from their mouth,hey man,hey dude, they become good story teller about how rich they are,they dance hip-hop and rapped, they have their noses reconstructed by a plastic surgeon just to remove what is more often known a “Tatak Pilipino” and do other stuff that would make them look more and more white- american dude and dye their hair blonde. Basically, they begin to systematically change their outward appearance,sparkling jewelries,driving fancy cars and flashing wallets full with all kinds of credit cards thinking that their Filipino identity will vanish along with it. But what they do not realize is that no matter how hard they change their appearance, it stays—and will stay—with them until the day they die. They thought their high command slang accent English is the passport to enter heaven, they forgot, St. Peter is multi-lingual.
In the Philippines where we come from defines who we are especially in the barrio and what we will become. Our present selves are the results of all that we have been through. We are products of our heritage, the hardships, the trials, and all that we have grown accustomed to. If we are strong now, it is because the storms of life that buffeted us have made us sturdier to withstand anything that may come our way. If we are weak, it may be because we have chosen not to fight life’s vicissitudes or to learn the lessons that life has been teaching us.
And we are the people that what we are now because we have been raised in a culture that is full of incredible contradictions. We are God-fearing but we tolerate corruption because it has already become an accepted part of the bureaucracy. We are a kind people but have grown apathetic to the plight of poor kids living in the streets. We profess to be poor but we have unashamedly wasted—and continue to waste—our natural resources which take a long time for Mother Earth to replenish. But despite these contradictions, it is a fact that we Filipinos are among the nicest, most polite and most caring people minus the “Yabang”
We Filipinos are different people because we got too much interaction with anyone in the outside of our country, even in the moon everyone has a lunar properties, just buy the title at Recto.We can fix everything and we can sell anything. We are the most productive spices in the world, most fertile in human production. In fact Philippines has produced more than 80 millions cowards and One Devil.
Maanong Cocoy,
Hindi ako iyan ha,hindi Esteban ang ngalan ko.Natumbok mo na naman ang mga ugali ng ibang Pinoy na mayayabang dito sa America.
It is said, as a matter of fact in fact, that Pinas is the only western country in Asia. It can’t be denied that Pinoys are influenced to the bones by the presence of US servicemen in US bases spread in our country for a number of decades.
Years prior….
Among Guam, Puerto Rico and Pinas (then) run by the US administratively, it was only our country that was asked by Uncle Sam to become its (50th?) State.
Ano ang sabi ng mga political lider noon sa pamumuno ni Manuel L. Quezon? Di bale na lang, thanks but no thanks.. we prefer being run by the dogs than being run like heaven by the Americans (not exactly the phrase, pero ganun na yun).
Yun na! Quezon got his wish, Pinas is now being run by the dogs Gloria and Mike at the helm.
Unti-unti ko ng nababasa ang pag-uugali mo sa pamamagitan ng mga isinusulat mo.Parang mayroon kang pinatatamaan na Haponesang Hilaw na I Love Japan,Ilove Japan,I love Japan,I hate Filipinos.Pero nalipad ako ng hangin kasi mahigit daw isang milyon ang bahay nya sa SFO na katabi ng mga egoy.Asus,maria santisima parang kahapon lang yata ako dumating dito sa California kung maniniwala ako sa kanya.
“80 millions cowards and One Devil”…Saklap!
Hindi maaalis ang kayabangan ng ibang Pinoy basta nakasalat sa ibayong dagat, lalo na sa US of A.
Ang mga hilaw na ‘merkano ay twang ang dila kuno pag nauwi sa Pinas, ang mga taga ME naman ay nagkakaroon ng hepatitis (naninilaw) o nagiging goldilocks!
Ate Chi,
Tama ka riyan pagdating ng mga ibang Pinoy sa America ay nagiging mayayabang.Marami na akong nakitang ganyan.Kahit si biyenan ko ay astang egoy na rin kung magsalita.Dapat ipabasa ko kay biyenan itong topic natin dito sa CD.
Kung malapit lang sana si Manong Cocoy dito sa akin ay imbitahan ko siya para isimenar niya si biyenan ng hindi na ako aapihin palagi.
Nalilibang ako sa mga originality ni Manong Cocoy.Kesa sa mga ipinopost niyang sinulat ng iba.
Hindi lang iyan Pareng Cocoy,ang mga iba ay gusto sila ang laging amo.Magtatatag ng association at kapag hindi sila ang naging presidenti magtatatag uli para maging presidenti.May Ilocano,Bicolano,Pangasinan,Visayas,Zambaleno at kung ano ano pa at hindi lang iyan may mga bible studies pa at kapag marami na ang nahikayat na mag Bible studies ay nagiging religion na at gagamitin ang pangalan ni Kristo sa conribustion ng bawat member ay nagtatayo na sila ng sarili nilang kapilya at ang Pastor ay dating mangagantso.Madali lang naman dahil basahan lang naman sila ng bible ay maliwanag na pera na.
Kumukita ang mga restaurant sa kanila,lalo na iyung mga buffet style,maliwanag na pera sa organizer,halimbawa $8 price sa restaurant at kung maramihan ay nakukuha ng organizer na $5 tapos magbebenta ng ticket sa halagang $15-$20 kada tao.triple ang tubo,pupunta sila doon na puro pabongahan at magbulshitan kain at uwi na.
Okey lang naman ang magbago ng pangalan.Katulad ko,Gregorio pinalitan ko ng Greggy para naman tunog Amerkano kahit pango ang ilong ko,basta’t huwag lang magbago ng ugali at magiging proud sa lahi.
Ang mga apo ko ay hindi nagmamano sa akin.Kung minsan ay tinatawag nila ako ng retard hindi ko naman makuhang paluin sila.Ng nasa Pinas kami pinapalo ko ang mga anak ko kapag matigas ang ulo.Hey Man! at Hey Dude pa nga ang tawag nila sa akin.Nakakabuysit.
Chi.
Sana kung pumayag si Quezon noon ay hindi sana tayo naghihirap,lahat ng Pinoy ay makakasakay sa eroplano papuntang Disneyland.Lahat ng Pinoy ay may kotse,walang kurakot at biglang tawid na lang sa lansangan at walang kotong dahil titikitan ang mga nahuhuling pasaway sa daan at magmumulta sila sa korte.Dollar sana ang pera natin at wala ng times times.Ang Guam ay territory ng USA pero ang mga tao doon ay hindi naghihirap kahit wala silang natural resources at tamnan ng palay kaya lang bandang huli mga Pinoy na ang nakatira sa Guam at unti unti ng nawawala ang mga Guamenio at umaalis na sila doon at nagpupunta na sa talagang tunay na US.May Food Stamp sana ang mga mahihirap at may Medical pa sila.Libre sa panganganak at libre sa operation at sa gamot.
Wala sana tayong mga DH na naaabuso sa ME dahil hindi na sila aalis,kung aalis man sila ay sa Tate.English speaking sana ako o kaya’y mas maputi pa kay misis ang napangasawa ko at matangos pa ang ilong at kulay mais ang buhok.
Hindi lang sana ikaw Kuya Greg ang natutong mag-english pati ako,nakatikim sana ako ng kana para hindi ko na napangasawa ang anak na balasubas kong biyenan.Hindi na sana ako magpapadala buwan buwan sa kuya ko,makakatikim din sana sila ng ubas at mansanas.
Hay naku Gorio, natawa ako sa kwento sa mga apo mo, hahahaha! retard daw! Subukan mong tapikin ang kamay nila at ma-911 ka, haha!
Korek lahat ang obserbasyon mo. Tingnan natin ang Puerto Rico, o di ba bida sila na pinag-aagawan pa ni Brack at Hillary.
At ang mga pinoy sa Guam ay enjoy na sa West Coast ang karamihan samantalang ang mga pinoy sa Pinas ay pumipila na sa bigas ay pila pa rin sa limos na P500 na “katas ng Evat”. Maligayang-maligaya si Gloria korap kung nakikita ang pagkahaba-habang pila na dulot ng kanyang pagiging PhD. Kung pumayag silna Quezon ay walang pilang ganyan na meron pang namamatay dahil nakabilad sa init.
Kung minsan ay naitatanong ko…nakakain ba ang patriotismo at nationalism? Depende lang iyan sa interpretasyon at tunay na damdamin ng tao! Ang pagmamahal sa bansang sinilangan ay hindi nawawala kailanman kahit nakatira na sa adopted country ang tao.
Kung naging bansa man tayo ng ‘merika ay hindi pa rin natin maiiwanan basta ang ating pinagsimulan. Sila man dito sa Amerika ay may kanya-kanyang kultura. Iba ang kultura sa CA kesa sa NY, iba din sa South, etc.
Maggala kayo sa Southern States at parang pinoy ang hospitality, pero meron silang natatanging kultura as orig rednecks na meron din naman sa Oregon, CA, etc. Pati accents ng New Yorkers ay iba sa Southerners, o Naw Awlins! Ang puntos ko ay mananatili pa rin tayong pinoy sa puso at diwa at kagawian kung naging estado tayo ng US of A.
Napakalaki ng ‘merika, kung masipag lang ang tao ay tiyak na may matatrabaho, hindi gaya sa Pinas na parang pinagtakluban na ng langit at lupa dahil sa dogleader Gloria Pidal.
Bahala si Teban sa sarili niya! Basta ang wish ko ay magkaroon ng kaginhawahan ang lahat ng pinoy, maliban sa mga miembro ng Pidales gang.
Steve, like a many Pinoys, likes to be American. If he’s Democrat, he may have adapted to the persuasion of Obama’s change motto. There are definite advantages to change – of manners, accent, skin color – its easier to hide from immigration officers if you are TNT. Americanized Pinoys definitely are conferred bragging rights over visiting brown Pinoys fresh from their native land.
Even in Pinoyland, lots of native females waste their money trying to whiten their skin with expensive skin lotions regardless of cancer hazards from the sun’s UV.
Tito Cocoy,
Are ya talking to me.Ya can call me tim-o-tea,because my name is Timotea.Tim for short or Tea.Hahhahahhaha!Yeah,I changed my name to Tim if ya call me timotea ya got nada.
Kutsara, Ako ang tinutumbok niyan dahil naiinis siya sa kaartihan ko,ayaw niya na coloring ko ang buhok ko at ayaw niya na gayahin ko ang linguahi ng mga egoy,gusto niya astang executive at educated ako.Ang music na pinakikingan niyan ay Matt Monroe,Elvis,Engelbert,Tom Jones,Tammy wynett,Frank Sinatra at Eddie Perigrena.Pag hip-hop at rap na ay umaalis na siya lalo na kapag mga egoy na ang kumantata at si em-em.Kumpleto ng CD iyan na kanta ng mga Beattles.Ayaw niyang tawagin ng Hey Dude or Hey Man at ayaw niya sa taong laging palamura.Iyan ang uncle ko.Mga nanliligaw nga sa akin ay ayaw kong ipakilala sa kanya dahil ayaw niya ang mga style ng pananamit nila na nahuhubuan na at labas na ang brief sa puwet,gusto niya disenti at tuwid at natural kung magsalita ng English kung may halo na ng mura na fucking- fucking at shiting shiting ay hindi ka na kakausapin.Dapat diyan ay nag pari na lang.
Kami ni FPJ dito sa Saipan,natatawa na lang kami sa mga Pilipino na pinipilt mag-inglish,maraming Pilipino dito kahit saan magpunta bandang huli magiging Pilipinas na rin dito.Karamihan dito ay nakakauwi lang ng Pilipinas kapag naka pag loan sa bangko.May nakita nga ako sa Wowoowi at nakilala ko siya napakayabang at ininawagayway pa ang dollar niya naging contestant pa nga sa bigatin at ayaw magtagalog.Nakakahiya,tinatakpan ko na lang ang mukha ko habang nanonood ng programa ni wili.
neonate,
Your topic in your blog about eating more plants is very informative. With the poverty on the bottom level, pinoys should plant more greens in all spaces available in their backyards or paso to avoid mendicancy that Gloria Korap exploits.
Badong,
Sayang lang ang bayad mo sa pinoy cable. Magtatakip ka rin lang pala ng mukha sa hiya sa pinaggagawa ng ‘merkanong hilaw sa wowowee. joke only, heheh!
Dito nga lang sa Pilipinas ay inaamericanize na ng iba ang kanilang pangalan: ang Julian ay ginagawan Jules, ang Perfecta ay ginagawang Perry, ang Marciana ay ginagawang Mers. Iyong mga mayayabang na nagtatrabaho sa call center ay panay pa-impress sa kanilang “merikano” accent. Magpatingin lang sa clinic ay panay pa-inglan-inglan pa ang mga bruho at bruha. Tinagalog ko nga sila.
Ang hirap kasi sa Pinoy ay nauuna ang yabang. Hindi pa nakakatuntong ng “Merika of the USA” ay kala mo mga Markanong Hilaw na sa pag-inglan-inglan nila. Nagpapaimpress siguro sa mga nurses (ang mga ugoks na pumunta ng aming clinic) dahil may nakita silang sexy doon na kamukha ni Donita Ross, he, he.
Umuwi ng lang ang pinsan kong si Carlita, na ang tawag namin noong bata kami ay, Carling. Ngayon at nakapag-asawa siya ng matandang Pinoy US citizen, binago na ang pangalan. Ang tawag sa kanya ngayon ng kanyang mister (hubby daw sabi niya) ay Carol.
Ngayon ay nangmamata pa ang Carol na ito. Akala mo hindi siya nanggaling sa liblib na pook ng Isabela. Kung hindi lang niya alam na naka-ilang balik na kami sa America of the USA, he-he, ay baka tinarayan din kami ng magaling naming pinsan.
Ito ang epekto ng acculturation through educational system and media. Masyado nang dinadaig ng kulturang dayuhan ang mga kinaugalihan ng Pinoy. Hindi lang sa ingles, maging sa nippongo ay nagkakainterest na rin ang mga kabataan ngayon. Masyado na kasi silang nauhumaling sa mga anime, japanese cartoon characters na kagaya ni Naruto, etc. Mga taga Maynila naman ay nagku-cosplay pa nga. Again it is a media influence.
Hindi ko sinasabi na masama ang matuto sa tunay na paggamit at pagsalita ng ingles (at hindi ko pino-promote ang ang kalabaw ingles) ngunit huwag naman nating iwan ang ating kultural at wikang pambansa. Bago sa dayuhang salita, magsimula ka sa sarili mong wika.
Ang pagbabago ng pag-uugali ng mga tao na natira na nang matagal-tagal sa ibang bansa ay resulta ng tinatawag sa Sociology na cultural amalagamation at subordination. Para sa iba, iniiwan nila ang saril nilang kultura para maging katangap-tangap sa lipunan na kakaiba sa kanilang pinanggalingan. Sa isang banda okey naman ito dahil napapalawig mo ang iyong pananaw at pamamaraan sa buhay. Ngunit ang masama kung tinatanggap mo ang dayuhang kultura na mas superior pa sa iyo ay may panganib dito. Mawawalan ka ng sariling identity.
Mahaba-habang talakayan ito sa pros and cons. Ngunit kung tunay kang Filipino, manatili kang Filipino sa isip, sa salita, at s gawa. Huwag ka nang magkunwari o magpanggap pa Esteba, este Steve pala.
Sabi nga ni apo Joe Rizal (Jose pala), en ay parapris it in kalabaw ingles, the man who cannot spokening his language is very mabaho like de malansang isda.
Maalab na paggunita sa araw ng kalayaan ng Pilipinas. kung meyron man (sabi ng tita).
I remenber when I was in college,i have this nice looking classmate,on the first day of school she was alone and nobody want to talk to her,so I started the conversation and introduced myself and asked her where she from.She answered I am from Mekhehthih.Again I asked where is Mekiti and she answered back Mekhehtih near Calioken.So, I turned my back and never talk to her again.
Many immigrant parents say that while they want their children to advance economically in their new country of USA, they do not want them to become “too American.” A common concern among Haitians want their children will adopt the attitudes of the inner city’s underclass. Vietnamese parents often try to keep their children immersed in their ethnic enclave and try not to let them assimilate too fast.
Chi, the Steves and Pinoy admirers of the American way can benefit from the blog to avoid the obesity epidemic sweeping the U.S. The blog, Eating to Prevent Disease, tries to persuade people to take charge of their own health. After all, most people are healthy most of the time.
The role of food, particularly plant food, in maintaining health is not well recognized by many people. They don’t realize that food sustained their existence starting as a zygote in the womb, and provided the substances for growth and immunity from disease (fetuses don’t get sick). Food, not medication, prevents disease and aids healing. But if the mom is malnourished, her baby is prone to birth defects, ailments and brain development damage permanently.
neonate,
I don’t have google account kaya click lang ako ng click sa Ellenville and CD. Much as I want to leave message in your blog, medyo tamad ako na kumopya ng protective letters. :)
But I always visit your blog and find the topics very interesting, informative and educational.
Yehey to you!